δικαιοσύνης.
Αγωγές, αιτήσεις ακύρωσης στις παρακρατήσεις αποδοχών και προσφυγές στις εφορίες, τα νέα όπλα στη θεσμική φαρέτρα των δικαστικών Αγωγές, αιτήσεις ακύρωσης στις παρακρατήσεις αποδοχών και προσφυγές στις εφορίες, τα νέα όπλα στη θεσμική φαρέτρα των δικαστικών Το επόμενο διάστημα θα δοκιμαστούν οι αντοχές στο εσωτερικό μέτωπο των συνδικαλιστών οργάνων της δικαιοσύνης, καθώς αναπτύσσονται διαφορετικές τάσεις. Παράλληλα, όμως, θα είναι και ένα δυνατό κρας τεστ για τις σχέσεις εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες, κυβέρνηση και δικαστές βρίσκονται στα... χαρακώματα, με επίκεντρο τις μνημονιακές απαιτήσεις στο χώρο της δικαιοσύνης που επέβαλαν μισθολογικές περικοπές και θεσμικές αλλαγές.
Στο σκληρό μπρα ντε φερ αναδεικνύονται διαφοροποιήσεις στη στάση τόσο του κυβερνητικού στρατοπέδου όσο και του δικαστικού σώματος. Το υπουργείο Δικαιοσύνης κρατά στάση αναμονής, αν και ο Αντ. Ρουπακιώτης ξεκαθάρισε ότι οι κινητοποιήσεις πρέπει να σταματήσουν.
Η 4η δόση
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η απόδοση εντός του Ιανουαρίου της τέταρτης δόσης αναδρομικών στους δικαστές είναι ένα «σήμα» της κυβέρνησης για έναν... έντιμο συμβιβασμό, που θα μπορούσε να σημάνει τη λήξη του «πολέμου». Η κυβέρνηση επενδύει παράλληλα στην εσωτερική διάσπαση του συνδικαλιστικού τους μετώπου, στην κοινωνική πίεση από τη μη εκδίκαση υποθέσεων και στο «μπλακ άουτ» που αντιμετωπίζει η απονομή της δικαιοσύνης, αλλά και στη δυσαρέσκεια των πολιτών για τις οικονομικές απαιτήσεις ενός κλάδου με υψηλές αποδοχές.
Ωστόσο και οι ίδιοι οι δικαστές έχουν να αναμετρηθούν με την κόπωση του Σώματος από τις παρατεταμένες κινητοποιήσεις, αλλά και με την εικόνα διάλυσης που εκπέμπει ο χώρος της δικαιοσύνης. Στα διοικητικά δικαστήρια έχει σωρευθεί στοκ 550.000 αδίκαστων υποθέσεων, ενώ μόνο κατά το διάστημα των κινητοποιήσεων έχουν αναβληθεί πάνω από 32.000 υποθέσεις. Εχοντας ήδη συμπληρωθεί 100 και πλέον ημέρες αποχής των δικαστών από τα καθήκοντά τους, υπολογίζεται ότι συνολικά έχουν αναβληθεί πάνω από 300.000 δίκες σε όλη τη χώρα.
Σε αυτό το κλίμα, θα γίνει η γενική συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) στις 19 Ιανουαρίου και δύο ημέρες αργότερα η γενική συνέλευση της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών.
Οι μετριοπαθείς
Στην ΕΔΕ, τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση με πρόεδρο την αρεοπαγίτη Βασιλική Θάνου - Χριστοφίλου, φαίνεται να επικρατούν οι «μετριοπαθείς». Η κυρίαρχη γραμμή είναι να λάβει θεσμική μορφή ο αγώνας των δικαστών, να σταματήσουν, δηλαδή, να κατεβαίνουν από τις έδρες και να δώσουν τη μάχη στα δικαστήρια. Η επιλογή αυτή προτάσσεται, καθώς θεωρούν ότι υπάρχει κίνδυνος εκφυλισμού των κινητοποιήσεων εξαιτίας της μικρότερης συμμετοχής σε αυτές, όπως φάνηκε το τελευταίο διάστημα. Ταυτόχρονα, συνυπολογίζουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών που βλέπουν τις υποθέσεις τους να καρκινοβατούν στα γρανάζια της ελληνικής δικαιοσύνης. Πάντως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, προσμετρήθηκε και η στάση που τήρησαν οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικράτειας, οι οποίοι δεν απείχαν όλο αυτό το διάστημα.
Υπέρμαχοι αυτής της τακτικής είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, οι Γ. Μανωλίδης, γενικός γραμματέας της ΕΔΕ, Π. Λυμπερόπουλος, εφέτης, Γ. Ευστρατιάδης, εφέτης, Παντ. Στραγάλης, εισαγγελέας εφετών, Μαρία Σιμιτση-Βετούλα, εφέτης και Ι. Παπαϊωάννου, πρόεδρος Πρωτοδικών. Αλλά και η εφέτης, Βαρβάρα Πάπαρη, η οποία εξαρχής ήταν υπέρ της διακοπής των συνεδριάσεων, τώρα δεν φαίνεται να υιοθετεί τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.
Οι δυναμικοί
Στον αντίποδα κινείται ένα συγκροτημένο δυναμικό μπλοκ δικαστών στο οποίο πρωτοστατούν οι αδελφοί Χριστόφορος και Χαράλαμπος Σεβαστίδης, πρόεδρος Πρωτοδικών και πρωτοδίκης αντίστοιχα, καθώς και οι Κων. Σαργιώτης, πρόεδρος Πρωτοδικών και Μαρία Κουβαρά, ειρηνοδίκης.
Είναι οι δικαστές που είχαν ταχθεί κατά το προηγούμενο διάστημα υπέρ των ομαδικών παραιτήσεων από το δικαστικό σώμα -κάτι που δεν πέρασε- και υποστηρίχθηκαν κυρίως από τους δικαστές των χαμηλών βαθμίδων.
Σε αυτή τη φάση, θεωρούν «απόδειξη υπευθυνότητας και πατριωτισμού των δικαστών τη νομολογιακή αποδόμηση όλων των αντισυνταγματικών διατάξεων του Μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων». Με άλλα λόγια εκπέμπουν το μήνυμα ότι μπορούν μέσα από τις αποφάσεις τους στα δικαστήρια να εκφράσουν την ελληνική κοινωνία που αντιδρά στην εφαρμοζόμενη πολιτική.
Μάλιστα, ενδεικτικά αναφέρουν ως αποφάσεις-σταθμούς την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του νομοσχεδίου για μειώσεις συντάξεων, περικοπή δώρων και επιδομάτων αδείας στους συνταξιούχους, τη γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για την αντισυνταγματικότητα των περαιτέρω περικοπών των αποδοχών των δικαστών, την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την αντισυνταγματικότητα της επιβολής φόρου μέσω της ΔΕΗ και τις προσωρινές διαταγές επαρχιακών Πρωτοδικείων για το ζήτημα της διαθεσιμότητας των υπαλλήλων.
Στη συνέλευση αναμένεται να ζητήσουν τη διεξαγωγή εκλογών σε όλες τις εφετειακές περιφέρειες της χώρας για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων, προκειμένου η απόφαση που θα ληφθεί, να τεθεί στην κρίση όλων των δικαστών, ώστε να έχει ευρεία νομιμοποίηση.
Εχει ενδιαφέρον ότι όλο αυτό το διάστημα παρατηρείται ένας διαχωρισμός που διατρέχει κάθετα το δικαστικό σώμα ως προς τη στάση του στις κινητοποιήσεις και αποτυπώνεται με βάση τις βαθμίδες ιεραρχίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους λεγόμενους μαχητικούς ανήκουν κυρίως οι πρωτοδίκες, η γενιά των δικαστών της δεκαετίας του 2000 που προέρχεται κατά βάση από τη Σχολή Δικαστών.
Οι διοικητικοί
Αντιθέτως, πιο διαλλακτικοί εμφανίζονται οι εφέτες, οι ανώτεροι και ανώτατοι δικαστές. Είναι ενδεικτικό ότι στα διοικητικά δικαστήρια της Βόρειας Ελλάδας η συμμετοχή των δικαστών δεύτερου βαθμού (εφέτες και πρόεδροι εφετών) στις κινητοποιήσεις είναι σχεδόν μηδενική.
Στο μέτωπο της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών (πρόεδρος ο Γ. Φαλτσέτος) φαίνεται να πλειοψηφεί η άποψη της συνέχισης των κινητοποιήσεων με την ίδια μορφή. Δηλαδή, εκδίκαση των επειγουσών υποθέσεων και αυτών που είχαν αναβληθεί και πλαφόν 50% για όσες υποθέσεις δεν συντρέχει λόγος κατεπείγοντος ούτε υπάρχει κίνδυνος παραγραφής αξιώσεων. Οπως χαρακτηριστικά έλεγε στην «Ε» ανώτερος δικαστής, «δεν θα κινδυνεύσει να μείνει ο συνταξιούχος που θα προσφύγει στη δικαιοσύνη χωρίς σύνταξη, αλλά δεν θα κατεβάσουμε και τα ρολά των διεκδικήσεων, για να λέει η Διοίκηση ότι μας κατατρόπωσε».
Μάλιστα ανέφερε ότι οι διεκδικήσεις των δικαστών δεν αφορούν μόνο τα οικονομικά τους: «Δεν είναι μόνο το μισθολογικό πρόβλημα. Μέσα από τη μισθολογική μας υποβάθμιση και την εντατικοποίηση της εργασίας επιχειρείται η υπαλληλοποίηση των δικαστών. Στην επερχόμενη συνταγματική αναθεώρηση τα κόμματα εξουσίας σχεδιάζουν την περαιτέρω αλλοίωση της φυσιογνωμίας της δικαιοσύνης».
Από την Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου